Author Xu Xuan 念子才多命且奇,乱中抛掷少年时。深藏七泽衣如雪,却见中朝鬓似丝。旧德在人终远大,扁舟为吏莫推辞。孤芳自爱凌霜处,咏取文公白菊诗。 Rate this poem Select ratingGive it 1/5Give it 2/5Give it 3/5Give it 4/5Give it 5/5 No votes yet Rate Reviews Post review No reviews yet. Log in or register to post comments