Author Geng Wei 步出青门去,疏钟隔上林。四郊多难日,千里独归心。暮鸟声偏苦,秋云色易阴。乱坟松柏少,野径草茅深。灞涘袁安履,汾南宓贱琴。何由听白雪,只益泪沾襟。 Rate this poem Select ratingGive it 1/5Give it 2/5Give it 3/5Give it 4/5Give it 5/5 No votes yet Rate Reviews Post review No reviews yet. Log in or register to post comments