O LIED! o Lied,
gij helpt de smert
 wanneer de rampen raken,
gij kunt, o Lied, de wonde in ‘t hert,
 de wonde in ‘t hert vermaken!
o Lied, o Lied!
gij laaft den dorst,
 gij bluscht het brandend blaken,
gij kunt, o Lied, de drooge borst
 en ‘t wee daarvan doen staken.
o Lied! o Lied,
het zwijgend nat
 dat leekt nu langs mijn kaken,
gij kunt het, en uw kunst is dat,
 gij kunt het honing maken…
o Lied! o Lied!