Author Guan Xiu 崆峒老人专一一,黄梅真叟却无无。独坐松根石头上,四溟无限月轮孤。非色非空非不空,空中真色不玲珑。可怜卢大担柴者,拾得骊珠橐籥中。优钵罗花万劫春,频犁田地绝纤尘。道吾道者相招好,不是香林采叶人。 Rate this poem Select ratingGive it 1/5Give it 2/5Give it 3/5Give it 4/5Give it 5/5 No votes yet Rate Reviews Post review No reviews yet. Log in or register to post comments