Skip to main content
Author
卷地芳草都过了。
花不语,对人含笑。
花与人期,人怜花病,瘦似人多少。
闻道重门深悄悄。
愁不尽,露啼烟袅。
断得相思,除非明月,不把花枝照。
Rate this poem
No votes yet
Reviews
No reviews yet.