Author Liu Minzhong 酒,索茶,遂开玉川月团,取太初顶雪,和以山西羊酥,以石活火烹之。而瓶中蜡梅方烂漫,於是相与嗅梅啜茶,雅咏小酌而罢。作此词以志**清流浅见沙。沙边翠竹野人家。野人延客不堪夸。旋扫太初岩顶雪,细烹阳羡贡余茶。古铜瓶子蜡梅花。 Rate this poem Select ratingGive it 1/5Give it 2/5Give it 3/5Give it 4/5Give it 5/5 No votes yet Rate Reviews Post review No reviews yet. Log in or register to post comments