Author Zhang Zhu 功名利达,任纷纷奔竞。纵使得来也侥幸。老眼看多时,钟鼎山林,须信道,造物安排有命。人生行乐耳,对月临风,一咏一觞且乘兴。五十五年春,南北东西,自笑萍踪久无定。好学取,渊明赋归来,但种柳栽花,便成三径。 Rate this poem Select ratingGive it 1/5Give it 2/5Give it 3/5Give it 4/5Give it 5/5 No votes yet Rate Reviews Post review No reviews yet. Log in or register to post comments