Author Lu You 满城桃李争春色,不许梅花不成雪。世间尤物无盛衰,万点萦风愈奇绝。我行柯山眠酒家,初见窗前三四花。恨无壮士挽斗柄,坐令东指催年华。今朝零落已可惜,明日重寻更无迹。情之所锺在我曹,莫倚心肠如铁石。 Rate this poem Select ratingGive it 1/5Give it 2/5Give it 3/5Give it 4/5Give it 5/5 No votes yet Rate Reviews Post review No reviews yet. Log in or register to post comments