Author Cheng Gai 在家不觉穷冬好。向客里,方知道。故园梅花正开时,记得清尊频倒。高烧红蜡,暖熏罗幌,一任花枝恼。如今客里伤怀抱。忍双鬓,随花老。小窗独自对黄昏,只有月华飞到。假饶真个,雁书频寄,何似归来早。 Rate this poem Select ratingGive it 1/5Give it 2/5Give it 3/5Give it 4/5Give it 5/5 No votes yet Rate Reviews Post review No reviews yet. Log in or register to post comments